Wat is de ziekte van Graves
De schildklier, of thyroid, is een klier die aan de voorzijde van de hals ligt. De schildklier produceert de hormonen thyroxine (T4) en tri-joodthyronine (T3). Deze hormonen spelen een belangrijke rol in de stofwisseling en worden gemaakt van jodium en het aminozuur tyrosine.
Als de schildklier te veel of te weinig schildklierhormonen aanmaakt, heeft dat gevolgen voor het hele lichaam. Bij overproductie van schildklierhormonen (hyperthyreoïdie) gaat de stofwisseling te snel. Dit verschijnsel kan meerdere oorzaken hebben, maar meestal is de oorzaak de ziekte van Graves, een auto-immuunziekte. Patiënten met de ziekte van Graves maken antistoffen die tegen de eigen schildklier gericht zijn. Deze antistoffen binden op een activerend molecuul op de cellen, wat ervoor zorgt dat de schildklier hormonen afgeeft.
De ziekte is vernoemd naar de Ierse dokter Robert Graves, die als een van de eersten de ziekte beschreef op basis van zijn twee karakteristieke symptomen: struma en exoftalmus.
De ziekte van Graves is tegenovergesteld aan de ziekte van Hashimoto, waar de patiënt ook antistoffen maakt tegen de eigen schildklier. Patiënten met de ziekte van Hashimoto maken echter antistoffen die de schildklier inactief maakt, wat zorgt een een tekort aan schildklierhormoon (hypothyreoïdie).
De symptomen van de ziekte van Graves zijn allemaal te verklaren door het overschot aan schildklierhormonen. De belangrijkste symptomen die de arts op de ziekte van Graves moeten wijzen zijn de struma en de exoftalmus. Helaas hebben patiënten deze symptomen niet altijd, wat de diagnose soms lastig maakt.
De Symptomen
– Struma
– Tachycardie
– Exoftalmus (uitpuilen van de ogen)
– Warmte-intolerantie
– Gewichtsverlies
– Slapeloosheid
– Prikkelbare stemming
– Angst
– Zweten
– Opgejaagd gevoel
– Ontregelde menstruatiecyclus
– Hartritmestoornissen
– Verhoogde voedselinname
– Vermoeidheid
– Spierzwakte
– Misselijkheid en overgeven
– Tremor